Nauka

Najpierw nasz poznawczy rozwój, poprzez poznawanie ludzi i świata, w którym żyjemy, zmierza ostatecznie do poznania Boga, od którego świat pochodzi, ku któremu obiektywnie świat zmierza wraz ze stworzonymi osobami i który to świat zyskuje swą racjonalność przez to, że jest stworzony według Bożej miary i Bożego intelektu. Racjonalność świata jest jedynie odbiciem Bożej myśli. Ludzkie poznanie przez które człowiek się spełnia, ostatecznie prowadzi do Boga. Zresztą dawali temu wyraz najwięksi myśliciele ludzkości. Zatem, to rozum i jego działanie, jak mówi Pismo Święte, jest umiłowanym dzieckiem Boga. Jest jasne, ze nie każdego Bóg powołuje na naukowca, ale rozwój poznania można dopełnić przyjęciem Bożego objawienia w postaci uwierzenia Bogu, jego słowom. Jak mówi Chrystus Pan – „To jest życie wieczne, aby poznali Boga i tego, kogo On posłał”.

(...) Jesteśmy powołani do wielkiej syntezy ducha i materii w naszych czynach, w naszych decyzjach i całym naszym życiu.

Mieczysław Albert Krąpiec OP

 Źródło: Fundacja Servire Veritati, Myśl Polska, 22-29 czerwca 2008, nr 25-26, s.15.